Zwą mnie: Erzsébet Héderváry
Sam jestem: Magyarország (Węgry)
Funkcja: Kucharz
Twoja nudna historyjka:
Najsam wpierw poznajcie postać. Czyli na początek:
Wygląd: Węgierka ma długie, falujące, brązowe włosy, w które wsuwa z boku pomarańczowy kwiat geranium. Na ogół chodzi w rozpuszczonych włosach, ale podczas wykonywania jakichś cięższych prac (albo częściej bójki) spina je w kucyk, żeby nie przeszkadzały. Z przodu zawsze ma puszczone dwa kosmyki. Jako dziecko uważała się za chłopca, ale jej kształty są wprost przeciwnie: bardzo kobiece. Oprócz tego ma duże, zielone oczy i najczęściej ubiera się w zieloną sukienkę z fartuszkiem. Chociaż czasami woli czarną bluzkę, pomarańczową spódnicę i chustkę na głowie (jednak fartuszek niezmienny)
Charakter: Określić jej charakter trudnym, to niedomówienie. Prawdziwym wyzwaniem byłoby poznać wszystkie jej "twarze" i z każdą umieć sobie bezpiecznie poradzić. Oto uosobienie "babskich humorków" i wszystkich ich skutków. Zmieniają się z szybkością światła i naprawdę ciężko je czasem przewidzieć. Nie licząc tej drobnej wady, jest bardzo wytrwałą, zaciętą i odważną dziewczyną. Wszystkich tych cech nabyła podczas podróży z wujem, ciągłych bójek, zabaw i ćwiczeń. Zawsze była do Madziarza bardzo przywiązana i trzeba przyznać, że często za nim tęskni. Wraz z dorastaniem stała się w niektórych przypadkach łagodniejsza i poważniejsza, ale mimo to, nie wolno zapominać o jej "chłopskiej" osobowości. Ujawnia się jak tylko ktoś ją zdenerwuje (czyt. Gilbert, Vlad, bądź Sadiq) i wtedy biada tej osobie. Pozornie urocza dziewczyna, ale pozory mylą i to bardzo. Uwielbia dzieci. Jest wobec nich strasznie opiekuńcza i ostrożna. Ma niewielu przyjaciół, ale za każdego z nich mogłaby oddać życie, a gdyby się dało, to nawet więcej. Jednak kiedy przychodzi do sprawa sercowych, jest strasznie zazdrosna i będzie walczyć o "swój teren"
A teraz można lecieć z historią: Jako dziecko, pędziła życie koczownicze wraz z wujkiem Madziarzem. Każdą wolną chwilę wykorzystywała wtedy do uczenia się potrzebnych w życiu (z jej punktu widzenia) umiejętności, czyli chodzenia po drzewach, bicia się z innymi chłopakami i sztuki przetrwania. Innymi słowy od malutkiego szkoliła się na wojownika i pewnie dlatego przekonana była o tym, że jest mężczyzną. Jednak pod koniec IX wieku Madziarz zmęczony ciągłym zmienianiem miejsca zamieszkania osiadł na terenach Państwa Wielkomorawskiego. Przywódcą był wtedy Arpad i właśnie ta dynastia (dynastia Arpadów) panowała do 1301 roku. W międzyczasie Elka zaprzyjaźniła się mocno z pewnym młodym albinosem, który był personifikacją Zakonu Krzyżackiego. Prawie codziennie lała mu dupsko, chociaż od czasu do czasu walczyli po jednej stronie. Prawdziwi przyjaciele. W latach 40. XIII wieku poważnie zaszkodziły jej najazdy Złotej Ordy, ale udało jej przetrwać się ciężkie czasy i zebrać na nogi. Dokładnie wiek później zaczęła nawiązywać bliższe kontakry z Polską, wciąż będąc nieświadomą swojej prawdziwej płci. Dzieciaki od razu się polubiły i chociaż ta przyjaźń była nieco inna od tej z Gilbertem, była równie mocna, a może nawet bardziej (w końcu przetrwała do dzisiaj, nie?). Minął kolejny wiek i nastąpił upadek potęgi Węgier. Wszystko przez to, że Imperium Osmańskie całkiem nieźle dało JEJ w kość. I w tym samym czasie przyjęła wreszcie do wiadomości, że to coś na klacie to nie mięśnie, a ona jest dziewczynką. Chociaż nie miała zamiaru przestać być przez to wojownikiem. A kilka lat później przyszedł na świat Siedmiogórd. Ponad sto lat musiała użerać się z kuzynkiem Sadiqiem wałęsających się po jej ziemieach, ale w końcu Turcy zostali wyrzuceni z Europy na kopach, a ona poznała pewnego arystokratę, który przyjął ją pod swoje skrzydła. Zaczęła ubierać się i zachowywać bardziej jak na kobietę przystało i powoli pałać uczuciem do swojego gospodarza. Jednak jej kontakty z Prusami (dawnym przyjacielem) uległy znacznemu pogorszeniu. W wojnach śląskich stała po stronie Austrii, co niedługo później zaowocowało hucznym weselem. Jednak było to dosyć spontaniczne i jak szybko się pobrali, tak szybko skończyło się na rozwodzie. Skończyła się wojna i Węgry znowu były osobnym państwem. A co ciekawe, podczas WW2 Elka popierała Rzeszę. Do wojny przyłączyła się w 1941, ale po próbie zawarcia paktu z aliantami, Wehrmaht wkroczył do Węgier jak na wrogie terytorium. Po zakończeniu tego wszystkiego stała się częścią Bloku Wschodniego i tu życie nie było usłane różami. Zwłaszcza po krwawym stłumieniu rewolucji. Teraz jednak wszystko się stabilizuje i wciąż przesiaduje sobie u Rodericha jak jej nudno.
Jakaś twoja rodzinka: Wujek Madziarz, kuzynostwo: Turcja... *niestety*, Uzbekistan, Finlandia, Estonia, dzieciaki: Siedmiogród, Wojwodina, Ruś Karpacka
Po co tu jesteś: Ktoś musi dbać o wyżywienie i chronić was przed albinosem
Trzy słowa do JURY: Mam nadzieję, że nie będę musiała oglądać tej białej zarazy (Trochę więcej wyszło)
2 + 2 = 5 (bo VAT podnieśli :<)
Pon Cze 25, 2012 9:17 am